Als fotograaf voelde, en eigenlijk voel, ik me best wel eens een beetje een 'outsider'. Ik heb niet zoals als velen mijn eerste spiegelreflexcamera gekregen toen ik 14 jaar was. Voor mij gaat het niet alleen maar om het foto's maken en bewerken. Juist het ondernemen, iets waarvan ik regelmatig hoor dat fotografen (of creatievelingen in het algemeen) het lastig vinden, geeft mij ook zoveel energie.

Juist hetgeen dat me een 'outsider' liet voelen, gebruik ik nu juist als kracht. Want als branding fotograaf kan ik die eigenschappen perfect inzetten. Het versterkt mij juist als (personal) branding fotograaf. Het is dan ook sinds ik duidelijk richting heb gekozen dat alles écht op z'n plek lijkt te zijn gevallen. En dat voelt intens goed!

Toen ik mijn camera kocht, was het totaal niet de bedoeling om mijn eigen bedrijf te beginnen. Totaal niet. Een eigen bedrijf was altijd wel een droom, maar hoe en wat precies, GEEN IDEE. Ik zag het op dat moment in ieder geval niet als fotograaf gebeuren.

Die camera kocht ik om een andere reden. Wat ik wilde was een creatieve uitlaatklep. Iets hebben buiten mijn ‘gewone’ werkweek. Me ergens volledig in kunnen storten. Ik wilde weer passie voelen. Die camera zorgde inderdaad voor een passie. En die passie zorgde in een gevoel dat smaakte naar meer.

Misschien dan toch die droom waar maken en gaan voor een eigen bedrijf? Wat stond me eigenlijk in de weg? Daar kwam ik al snel achter, dat was vooral ikzelf.